Eén maal per jaar komen alle eigenaren van Henri Bloem’s Vinotheken bij elkaar om een reis door wijnland te maken, waar niet het commerciële, maar juist het sociale centraal staat. Dit jaar ging deze reis met 26 personen naar de bakermat van onze wijncultuur: Bordeaux. Zondagmorgen 25 mei 2014 troffen we elkaar op Schiphol om 2 uur later in een bus te stappen richting Château Guiraud in Sauternes.

Château Guiraud

Château Guiraud is één van de weinige wijngaarden in de Sauternes waar biologisch gewerkt wordt. Hun insecten-hotels getuigen daarvan.

Na een apéritiefje op het terras voor de kathedraal van Bordeaux vertrokken we naar Brasserie Bordelaise om daar ontvangen te worden door Julia Gazaniol van Château de Parenchère voor een diner vergezeld van haar wijnen.
Na een gezellige avond vertrok het gezelschap richting hotel want de volgende morgen om 8.00 uur werden we verwacht in de bus om om 9.15 uur onze opwachting te maken bij niet minder dan Château Mouton Rothschild.

Château Mouton Rothschild

We werden hartelijk ontvangen en in 2 groepen verdeeld voor een rondgang door de kelders en heel bijzonder het museum met de kunstcollectie. Mouton Rothschild heeft 60 ha wijngaarden, waarvan  80 % aangeplant is met Cabernet Sauvignon, 16% Merlot, 3% Cabernet Franc en 1% Petit Verdot. Tijdens de oogst worden alle druiven door ca. 500 personen met de hand geplukt. Mouton staat niet voor schaap zoals zovelen denken, en heeft ook niets te maken met de afbeelding van de ram (het sterrenbeeld van Baron Philip, de grondlegger) die het wapen siert, maar met “mothon” wat refereert aan het glooiende heuveltje waarop de wijngaarden gevestigd zijn. De 80-jarige Barones Philippine de Rothschild heette ons middels een film van harte welkom en gaf ons een stukje geschiedenisles.

Via een immense deur betraden wij de vatenkelder, die ontworpen is door een theaterarchitect, wat inhoudt dat tijdens de oogst alle wanden weggehaald worden en het een grote productieruimte wordt. Na de oogst wordt alles weer opgebouwd en ziet het er allemaal piekfijn uit.

Even terug naar de wijn: alles wordt met de hand geplukt, de selectie geschiedt met behulp van laserstralen die op de dubbele sorteertafels alle niet geschikte druiven er tussenuit halen. Het gehele vergistingsproces gebeurt in nieuwe eiken vaten. De wijn wordt eerst geblend en daarna vindt de rijping plaats, dit in tegenstelling tot andere Bordeaux-producenten. De totale productie bedraagt gemiddeld 150.000 flessen. De kelders dateren uit 1926 . De wijnen worden elke drie maanden overgestoken op nieuwe vaten en de “soutirage” (het oversteken op schone vaten) geschiedt nog altijd met behulp van kaarslicht. In het schijnsel van de vlam van de kaars ziet de keldermeester of de wijn nog helder is en wanneer de wijn troebel wordt van de droesem die onder in het vat zit. De grote vatenkelder heeft een lengte van 100 meter.
Ook mochten wij een kijkje nemen in de privé-kelder van de familie Rothschild. Hier liggen wijnen vanaf 1859 opgelegd, die elke 25 jaar van nieuwe kurken worden voorzien.

Heel bijzonder was ons bezoek aan de ruimtes met de kunstcollectie van de familie. Kunst en wijn zijn altijd nauw met elkaar verbonden geweest, getuige de etiketten van de jaargangen Mouton Rothschild. De originele tekeningen van kunstenaars als Picasso, Dali en Karel Appel hangen hier.

Ter afsluiting kregen wij een slokje van de oogst van 2013 te proeven (winkelwaarde ca. € 400,00 per fles).  De 2013 bestaat voor 89% uit Cabernet Sauvignon, 7% Merlot en 4% Cabernet Franc en zal waarschijnlijk minder houtlagering krijgen dan de gebruikelijke 18 tot 20 maanden. Nadat wij een “eenvoudig” maar lekker flesje Riesling van Apostelhoeve aangeboden hadden, stapten we in de bus voor een bezoek aan Château Siran in Margaux.

Château Siran

Château Siran bezit ca. 36 ha in Margaux. We kregen hier de jaargangen 2010 t/m 2013 te proeven. De 2013 bestaat voor 55% uit Cabernet Sauvignon, 35% Merlot en 20% Petit Verdot. Ook hier kwam naar voren dat 2013 een heel moeilijk wijnjaar is.

Château Pape Clement

Na een lunchstop zetten we koers naar Château Pape Clement in Graves, één van de bezittingen  van de beroemde meneer Bernard Magrez. Deze zeer actieve 70+-er is tevens eigenaar van o.a. Château La Tour Carnet in Haut Médoc, Château Fombrauge in St. Emilion en Clos Haut Peyraguey in Sauternes, naast nog een aantal kleinere wijnhuizen in Bordeaux en domeinen over de hele wereld (U.S.A., Chili, Argentinië etc.). Voordat Bernard Margrez Pape Clement in 1980 in eigendom kreeg behoorde het tot 1789 toe aan de Rooms Katholieke kerk.  In de 1305 werd Bertrand de Gouth, op dat moment eigenaar van het château,  gekozen tot paus en genoemd Paus Clemens V. Hij zetelde in Avignon.

Na een rondleiding door de kelders, wachtte ons een heerlijk diner in het tuinhuis dat ontworpen is door Gustav Eiffel en vanuit Anaïs in zijn geheel op het landgoed opgebouwd was. Het werd een gezellige avond met bijzondere wijnen, o.a. Pape Clement 2007, door de critici gebombardeerd tot slecht wijnjaar, maar wat is die wijn nu mooi op dronk.

De bus bracht ons terug naar het hotel, waar we na een verfrissend biertje onze hotelkamers opzochten.

Château Fongaban

Fris en vrolijk zaten we de volgende morgen om 7.30 uur aan het ontbijt om vervolgens een mooie rit te maken richting Saint-Emilion. Het was een prachtige dag. Onze eerste stop was bij Château Fongaban, waar we hartelijk ontvangen werden door Pierre Taïx en zijn vrouw. De relatie die Henri Bloem met Château Fongaban heeft dateert al uit de tijd dat de grootvader van de huidige eigenaar het château runde. Henri Bloem was destijds de eerste niet Franse afnemer van zijn wijnen.

Château Fongaban ligt precies op de grens van Côtes de Castillon en Puisseguin Saint Emilion. In het verleden zijn er wel eens discussies geweest wat nu eigenlijk de oorsprong van de wijn was. De kwaliteit was hetzelfde, dus wij van Bloem gingen altijd voor de goedkoopste, de Côtes de Castillon.

De druivensoort die hier aangeplant staat is hoofdzakelijk Merlot, dit i.v.m. het terroir dat hoofdzakelijk uit klei bestaat. Goede Merlot wordt op klei gemaakt, volgens Pierre,  omdat daardoor de druiven langzaam rijpen en er tussen rijpheid en oogst een hele week zit om de druiven binnen te halen. Al enige jaren wordt hier biologisch gewerkt en vanaf 2013 zijn ze volledig gecertificeerd. Biologisch werken is veel arbeidsintensiever, maar bij Fongaban doen ze het met volle overgave. 70% van hun oogst is voor de export, o.a. naar het Britse koningshuis en Bloem natuurlijk. Hier niet de pracht en praal van de vorige châteaux maar een bevlogen boer die met twee benen in de klei van zijn Merlot staat en daar een wijn maakt met een top prijs-kwaliteitsverhouding.

Château Balestard la Tonnelle

De laatste stop voordat de KLM ons weer richting Nederland vliegt is bij Château Balestard la Tonnelle. Hier worden we heel aristocratisch, maar zeker ook vriendelijk ontvangen door de “Marquis” en zijn vrouw Capdemourlin. Bekende naam want ook Château Cap de Mourlin behoort tot de bezittingen, evenals Petit Faurie de Soutard (van mevrouw) en Château Roudier.

De rondleiding over het leuke optrekje waar de familie woont gaat geheel in het Frans, wat niet voor iedereen even makkelijk is, maar goed, we snappen de grote lijnen.

Na een korte rondleiding en uitstekende proeverij staat er een heerlijke buffetlunch voor ons klaar, en mevrouw loopt als een uitstekend gastvrouw rond en dit terwijl ze volgens ons toch al richting de 80 zal gaan. Hier heerst weer een heel andere sfeer, aristocratisch, maar zeker niet onvriendelijk. De markies laat ons nog even de nieuwe kelders van Cap de Mourlin zien en de markiezin wuift ons uit. 

Wij laten Bordeaux achter ons en gaan met een voldaan gevoel weer richting huis. Een wijngebied van uitersten, een mooie ervaring.

Marja van Tooren
Wijnkoperij Henri Bloem Arnhem