Domaine Raspail Ay

Domaine Raspail-Ay stond als eerste op ons programma, een mooi begin omdat we weten dat deze wijnmaker slechts 1 wijn maakt en dat is zijn overigens heel mooie Gigondas.

Waar andere boeren je proberen te overtuigen om vooral toch ook hun andere wijnen op te nemen in ons assortiment, kent deze wijnboer zijn beperkingen en doet waar hij goed in is: het assembleren van zijn druiven tot een prachtige cuvée.

Eigenlijk waren we voorbereid op de ietwat norse eigenaar, Dominique, maar nu kwam zijn zoon Christophe ons hartelijk welkom heten. Sinds 2011 maakt hij de wijnen en is in charge van het domein. De setting was niet veranderd: op de proeftafel stonden 3 flessen, een halfje, een gewone fles en een magnum, allen uit 2016. Is trouwens niet helemaal waar, want hij had ook twee zogenaamde Brut-monsters meegenomen. Dit zijn wijnen die nog op fust liggen te rijpen en dus nog niet gebotteld zijn. Vaak zit er nog een prikkeltje in deze wijnen en is de geur nog niet helemaal op orde, maar je kan wel de potentie van het betreffende jaar proeven. In dit geval leek de 2018 zich wat opener en toegankelijker te presenteren dan de wat krachtiger 2017, maar het blijft, zelfs voor de wijnmaker zelf, moeilijk proeven.

De 2016 was gemaakt in een warm jaar en had dientengevolge veel power, maar ook heel veel mooi rood fruit in de smaak. De tannines waren zacht, maar wel duidelijk aanwezig (gelukkig).

Op onze vraag of hij nu, in tegenstelling van zijn vader, ook een hogere cuvée ging maken, was zijn stellige antwoord: nee! Hij vond het geen goed idee om zijn beste druiven voor een topwijn te gebruiken, omdat dat uiteindelijk toch ten koste ging van zijn “gewone” wijn en dat wilde hij koste wat kost voorkomen. Een zeer te respecteren mening.

Een blik in de vatenkelder leerde ons dat hier een ondanks zijn leeftijd toch wat ouderwetse wijnboer aan het werk was. Weinig nieuw materiaal en de gezelligheid van een wijnkelder, zoals vele landgenoten die graag tegenkomen op hun wijnreizen: beetje rommelig, met fusten en tanks en hier en daar wat losliggend gereedschap. Maar dat weerhoudt Christophe er niet van om topkwaliteit wijnen te maken, die we niet graag zouden missen in ons assortiment.

Michel van Tooren
Wijnkoperij Henri Bloem Arnhem
april 2019