Saint Damien (en Saint Vincent)

Ons laatste bezoek die dag betrof Saint Damien, gevestigd in Gigondas. De naam is afgeleid van een beschermheilige voor artsen uit de derde eeuw. Te zijner ere was er in Beaumette, net buiten Gigondas, een kapelletje. De voorgangers van de familie Saurel, die inmiddels al 4 generaties de scepter zwaait over dit topdomein, hebben de naam van deze martelaar gekozen voor hun wijnen.

Wat opvalt bij binnenkomst zijn twee dingen: ten eerste treed je geen heiligdom binnen met een hoop pracht en praal, maar een echt boerenbedrijf, waar verdraaid hard gewerkt wordt zonder al teveel poespas. De proefruimte is dan ook geen fancy lokaal, maar een robuuste plank op twee tonnen, in een hoekje van de kelder. Het tweede opvallende is dat er een beeldje staat van Saint Vincent, en niet van Saint Damien. Ditzelfde beeldje zijn we al heel vaak tegengekomen in Franse kelders en het blijkt dat in de loop der eeuwen deze heilige de schutspatroon voor wijnbouwers is geworden, om de simpele reden dat hij als enige van alle heiligen het woord “Vin” in zijn naam heeft.

Maar nu terug naar de wijn, want daarvoor zijn we uiteindelijk gekomen. Vorige keer stonden vader en moeder Saurel ons nog te woord; dit keer werden we hartelijk ontvangen door zoon Romain, die al sinds 2011 actief is in het bedrijf en het nu echt aan het overnemen is. Maar de filosofie blijft hetzelfde: zo laat mogelijk oogsten (rijpe druiven) en de opbrengsten beperkt houden (voor een betere kwaliteit). Dat laatste is in 2018 helaas al zonder menselijk ingrijpen gelukt, want op sommige percelen is de oogst met wel 60% gereduceerd t.o.v. andere jaren. Ook hier was meeldauw de boosdoener. Dit is een schimmel die gele en bruine vlekken op het blad te zien geeft en op de druiven een soort van grijs-achtige afzetting vormt, die de vruchten uiteindelijk laat verschrompelen. (Een variant is de valse meeldauw, die dezelfde kenmerken vertoont, maar vooral op afgevallen blad overwintert). Maar van de druiven die niet aangetast zijn, hebben, zoals we van dit domein gewend zijn, geweldige wijnen opgeleverd.

Eerder werd al genoemd dat er wat later geoogst wordt bij St. Damien, maar dat betekent wel dat de druiven dan snel binnengehaald moeten worden. Dit heeft tot de keuze geleid om veelal machinaal te oogsten, maar wel met de meest moderne machines, die tegenwoordig ook de rijpheid van de druiven kunnen meten en dus enigszins selectief te werk gaan (geavanceerde techniek, waarbij vibratie en kleur van het fruit bepalend is). Met een bezit van in totaal 45 ha. is handmatig plukken sowieso al bijna niet te doen.

We kregen weer mooie dingen te proeven, waarvan sommigen niet eens heel duur zijn. Neem nou “Le Dix de St.Damien”, een spannende wijn van tamelijk onbekende druiven als Caneloc en Marselan. De wijn heeft 10 in zijn naam, omdat hij voor het eerst in 2010 geproduceerd is, hij rijpt in tank 10 en er worden maar 10.000 flessen van gemaakt. ’t Is maar dat u het weet.

Via de “gewone” Rhône La Bouveau (wow, wat een lekker glas), via de Plan de Dieu (als je niet beter wist zou je denken dat dit ook een variant is van de verwijzing naar het heilige, maar dit is al sinds 2005 een officiële benaming voor deze Côtes-du-Rhône-Villages), op naar de Gigondas.

De "La Bouveau" bestellen? Klik hier.

Deze flessen hebben allemaal de naam van het dorp in de fles gegraveerd (zoals de Chateauneufs de bekende twee sleutels hebben). We hoorden dat deze flessen wel € 0,40 per stuk kosten en de beste kurken hebben datzelfde prijskaartje; best duur.

Michel van Tooren
Wijnkoperij Henri Bloem Arnhem
april 2019