Dinsdag 2 maart 2015

Na een prima ontbijt in ons hotel La Pradet in Vacqueyras gingen we weer op weg naar Gigondas voor onze eerste afspraak. Wederom kwam de zon ons gelijk verblijden in de ochtend, dat belooft wat! 

SAINT DAMIEN 

Een enthousiast hondje kwam ons tegemoet toen we het erf van Saint Damien opliepen. Wijnmaker Joël Saurel begeleidde ons naar zijn kelder waar later ook zijn zoon en vrouw met een bordje kaas en brood naartoe kwamen. We begonnen met een nieuwe Gigondas rosé die ze pas sinds 2013 maken, een frisse, smakelijke wijn die ook goed bij eten zou kunnen. We vroegen hoe de zaken gingen, ze antwoorden dat het prima ging en ze goed verkochten. Domaine Saint Damien bestaat al sinds 1821 en dankt haar naam aan een oude kapel van de heilige Saint Damien die vlakbij de kelder van dit wijnhuis stond. Ook deze wijnboer werkt biologisch. Hij gebruikt een machine om het onkruid in de wijngaard om te ploegen. Deze machine heeft een sensor die kan detecteren waar een obstakel (wijnstok) staat en vervolgens om de wijnstok heen kan ploegen.

Na de rosé proefden we de Vin de France uit 2014. Ons werd verteld dat 2014 een goed jaar was, zowel qua kwantiteit als kwaliteit. In 2012 en 2013 daarentegen hadden ze 30% minder geoogst dan normaal. De Vin de France was een erg mooie wijn, veel fruit en weinig tannines. We vervolgden de proeverij met Côtes du Rhône "vieilles vignes" uit 2012 & 2013, wijngaarden met 40 jaar oude wijnstokken. Deze wijnen waren allebei rond en open en hadden soepele tannines. Toen we vroegen waar domaine Saint Damien precies haar wijngaarden had liggen pakte Joëls vrouw de kaart erbij en wees ze aan waar zij stukjes wijngaarden bezitten. De diversiteit van de grond in Gigondas heeft geleid tot het opsplitsen van de percelen: de Classique "vieilles vignes" heeft een steenachtige bodem, de grond van de Louisiana bevat rood slib en gebroken stenen en de Souteyrades heeft een kleibodem. Deze grote verschillen in type grond zijn terug te vinden in de wijnen. Na het proeven kregen we nog een magnum Gigondas als cadeau mee en liepen we door de prachtige, mediterraanse tuin weer naar de auto. 

Onze volgende stop was Collioure, dat op ongeveer 3 uur afstand ligt van Gigondas. Naarmate we zuidelijker kwamen steeg de temperatuur en kwamen we uit op bijna 20 graden! We hebben langs plaatsen als Montpellier en Perpignan gereden en ook de zee hebben we gezien. Even vergaten we dat het pas maart is. Tijdens de lunch zaten we op een bankje in de zon met weer een lekker stukje baguette met brie of paté. 

PIETRI GERAUD

Het was even zoeken naar het domaine, we konden het ons niet voorstellen maar het zat in het centrum van Collioure. Laetitia Piétri-Geraud begroette ons in haar winkel. Ze stelde voor dat we een ritje gingen maken langs de wijngaarden, waar wij natuurlijk geen nee tegen zeiden. We gingen met ze vieren in haar kleine Fiat en reden over hobbelige landwegen richting de terrassen waar de wijnstokken stonden. De wijngaarden zijn hier zo stijl dat het bewerken hiervan alleen mogelijk is als er terrassen zijn aangelegd. De medewerkers in de wijngaard verdienen veel respect want het werk hier in de wijngaarden is niet eenvoudig. Het domaine bezit 16 hectare verspreid over de terrassen. Daarna reden we naar het Fort St. Elme dat op ongeveer 400 meter hoogte lag en perfect uitzicht bood over onder andere Collioure en Argelès-sur-mer. Helaas was het inmiddels een beetje bewolkt maar het was alsnog een prachtig plaatje. Vervolgens reden we terug naar Collioure waar we eerst een bezoekje brachten aan haar kelder in het centrum. Het was een kleine ruimte met tanks van cement en metaal. Hier hebben we ook 2 rode wijnen uit 2014 direct uit de tanks geproefd, die veelbelovend waren. Daarna gingen we weer terug naar de winkel waar we de proeverij begonnen met een witte Collioure, bestaande voor 85% uit grenachedruiven en 15% uit vermentinodruiven. Ze vertelde over deze wijn dat hij niet fruitig is, maar dat ze daar ook niet naar streefde in deze wijn. "De wijn is gestructureerd en fris met minerale tonen en lengte. Hij past goed bij gerechten en kan ook nog een aantal jaren liggen", aldus de wijnmaakster. Toen we vroegen waarom ze haar domaine in het centrum heeft terwijl ze duidelijk meer ruimte kan gebruiken, antwoordde ze dat ze niet op het industrieterrein wilde zitten, "tussen de garage en de supermarkt. Ik maak speciale wijn en daarbij hoort een speciale locatie", zei ze. Bovendien maakt haar familie al jaren wijn op deze locatie, dus zet Laetitia de traditie voort. Vervolgens proefden we de Collioure rosé die geweldig smaakte en niet onderdeed voor een goede rosé uit de Provence. Hierna kregen we 3 verschillende rode Colliourewijnen, waarvan de eerste heel toegankelijk was en veel rood fruit bezat. De tweede was heel aromatisch en vrij stevig maar met zachte tannines. De derde Collioure had 2 jaar op houten vaten vergist en gerijpt en smaakte naar vanille en was zeer geconcentreerd. Daarna gingen we over op de Banyulswijnen. Banyuls is een versterkte wijn die ontstaat door tijdens de vergisting van het druivensap pure wijnalcohol toe te voegen bij een alcoholpercentage van circa 9%. Hierdoor blijft de restsuiker in de wijn en stopt de gisting, met als gevolg dat een fijnzoete, volle wijn ontstaat met een alcoholpercentage van 16%. We begonnen met een witte Banyuls, gemaakt van de grenache blancdruif. Wat een geweldige wijn, met een geur van rijpe perziken met een intens honingaroma. Daarna proefden we meerdere rode Banyulswijnen met ieder een eigen karakter, variërend van intens rood fruit met een weelderige, rijke smaak tot complexe, geconcentreerde Banyuls van hoge leeftijd. Laetitia is verantwoordelijk voor het gehele wijnmaakproces, voor het werk in de wijngaarden heeft ze 3 medewerkers. Tijdens dit bezoek hebben we gezien hoe complex het is om hier wijn van goede kwaliteit te maken en hebben wij veel waardering gekregen voor dit bedrijf. 

's Avonds hebben we gegeten bij restaurant l'Esmorzar in Tautavel. Tijdens het eten zagen we opeens een salamander op de muur zitten! Michel en Co verzekerden mij ervan dat het een muurschildering was, maar toen hij opeens begon te lopen schrok ik even! Het eten heeft er niet onder geleden, het was eenvoudig maar lekker eten en het personeel was heel vriendelijk. 

Carine Hartman

Wijnkoperij Henri Bloem Zwolle

Voor het verslag van Bloem in de Rhône 2015 dag 1: klik hier. 

Voor het verslag van Bloem in de Rhône 2015 dag 2: klik hier.

Voor het verslag van Bloem in de Rhône 2015 dag 4: klik hier.