Van de week at ik samen met mijn nichtje Spaanse rijst, geitenkaaspanir en pestobroccoli. Ik schrijf dit keer geen recept uit maar schrijf eens over dat land waar die rijst vandaan komt (of meer waarschijnlijk: naar vernoemd is). Bij het woord ‘Spanje’ dacht mijn nichtje niet: hmmmm….ik ga eens lekker een hapje rijst met broccoli eten (vooral dat laatste is vanwege de groene kleur niet erg in trek bij peuters van drie jaar oud). Nee ze dacht maar aan één ding: Sinterklaas!

Sinterklaas

Niet gek overigens dat die kinderen er zo mee bezig zijn. Volgens mij liggen er al weer twee maanden pepernoten, chocoladeletters en marsepein in de winkel. In plaats dat ze kinderen nou eens leren dat alleen die ‘appeltjes van oranje’ bij Sinterklaas horen… dat zou een hoop eindejaars-kilootjes schelen. Tsja, en hij komt natuurlijk binnenkort al in ons land. Schoentjes zetten en aftellen tot aan 5 december. Om vervolgens nóg meer speel-  en snoepgoed te verzamelen.

Pakjesavond

Veel volwassenen doen hier ook aan mee. 5 December is nou eenmaal kadootjesdag. Vooraf een wensenlijstje in de schoen of op het welbekende ‘lootje’ en je weet in elk geval van te voren wat je krijgt. Maar wat schrijf je op zo’n briefje? Mag vaak niet meer dan een tientje kosten. Ik kan maar één ding bedenken: een fles wijn!
En dan is het wel leuk er eentje te geven welke past bij Sinterklaas. Ik kan u een wijn aanbevelen van de Carménère druif. Niet zo bekend maar heerlijk voor dit seizoen.

Carménère

Zijn onbekendheid heeft te maken  met het volgende:
Tot aan het begin van de jaren ྖ van de 20e eeuw bleef men denken dat de Carménère was uitgeroeid. Men vond altijd al dat de Chileense Merlot een ietwat wrange bijsmaak had, die niet aan de Merlot toebehoorde. Een Franse oenoloog (Jean-Michel Boursiquot) ging op onderzoek uit en ontdekte het volgende: de Chileense wijnboeren hadden, zonder het zelf te weten, de druiven van de Merlot en de Carménère gemengd geplant staan, denkende dat het volledig om de Merlot ging. Na de ontdekking begon men de Carménère weer te scheiden van de overige druiven. Op dit ogenblik is Chili het enige land ter wereld waar de Carmenère nog in groten getale voorkomt en de Carménère-druif wordt tegenwoordig als een Chileense specialiteit gezien.

Mijn proefnotitie bij wijn van deze druif: hij smaakt naar peper, noot en chocolade! Heerlijk bij kruidige smaken (Spaanse rijst!) en winterse kost als stamppot met worst. 

Tekst: Eline Jaarsma