Elk jaar bezoekt een delegatie 'Bloemen', samen met hun partners een wijngebied in Europa. Gedurende drie dagen bezoekt de groep huidige leveranciers, maar ook nieuwe ontdekkingen. Hoofdmoot van dergelijke trips is het aangename met het nuttige verenigen, dus vooral plezier beleven aan wijn. Dit jaar viel de keus op de Elzas. Hieronder een verslag van drie prachtige dagen.

Dag 1: 2 juni 2013

Zondagochtend 2 juni om 6 uur begon voor mij de wijnreis. In 3 dagen naar Frankrijk, Duitsland en weer terug: een wereldreis! Tussendoor moeten er wijnmakers bezocht worden en ik mag mee.

Om half 8 begroet iedereen elkaar bij Marja en Michel (Bloem Arnhem) in Wolfheze. En gastvrij als Marja en Michel zijn, staat de koffie klaar met het ontbijt: heerlijke krentenwegge. Om 8 uur is het tijd voor vertrek. Onze buschauffeur is Martin en Martin is er helemaal klaar voor, net als wij. Over de reis kan ik niet meer vertellen dan dat we in Ribeauville waren voordat ik er erg in had. En dat is een goed teken, want reizen met een bus schiet (naar mijn mening) totaal niet op.

In Ribeauville aangekomen in het Hotel de la Tour (natuurlijk, Frankrijk hè),  koffer in de kamer gezet en de stad in. Zes keer de Rue de Village heen en weer gelopen om uiteindelijk op een terras neer te strijken. Want dorst krijg je wel van zo’n reis! 

Domaine Bott Frères

En dan is het tijd voor ons eerste wijnbezoek bij de familie Bott-Freres. Wat een hartelijke ontvangst daar, zeg! We gaan na een lekker fris belletje met z’n allen de kelder in met meneer Laurent Bott. Hij legt uit hoe zij de wijn maken en bewaren. En hoe de dop op de fles gaat en welke dopen waarom (je hebt natuurlijk de kurk, de plastieken dop, de glazen dop en/of de schroefdop).

Eenmaal boven gekomen, staan er maar liefst 17 wijnen klaar om te proeven. Dit keer dus echt niet allemaal doorslikken. Lekker hoor, zoveel keus! Ik zag iedereen genieten. Nou ja, bijna iedereen. Martin fluisterde mij toe dat hij er ‘vouwen van in z’n broek’ kreeg. Daarom is Martin dus buschauffeur en geen wijnkenner. Lijkt me evident.

Daarna is het tijd voor het diner, waarvoor mevrouw Nicole Bott werkelijk alles en iedereen uit de kast heeft getrokken. De barbecue staat klaar, als ook een heus muziekduo. Hermien zingt en begeleidt haarzelf op de keyboard en Gert speelt accordeon. Zelfs de Bloem mensen kunnen niet op hun stoel blijven zitten.

Het was een bruisende afsluiting van een enerverende eerste wijnreisdag.

Ik heb ervan genoten!

Een hartelijke groet van uw verslaggeefster van deze dag:

Mariëlle Hendriks (vriendin van Edwin Verburg, Henri Bloem Utrecht).

Dag 2: 3 juni 2013

Na de zeer gezellige eerste dag stond nu de gevreesde ‘longest day’ op het programma. Maar liefst 3 producenten staan er voor vandaag op het programma. Rond een uur of 8 druppelt men langzaam de knusse ontbijtzaal binnen van Hotel dela Tour. Een enkeling klaagt over de torenklok die om het kwartier geslagen heeft, maar de meesten zijn daar gewoon doorheen geslapen.

Het ontbijt is prima en echt Frans: croissantjes met confiture, heerlijk! We kunnen niet te lang blijven zitten, want om 9 uur wil Steven ons alweer in de bus hebben. Als eerste staat Domaine Bott Geyl op het programma. Helaas wardt Steven zijn strakke schema toch nog in de war gegooid, omdat de zelfgemaakte taarten van Jolijn en Anja nog in de koeling van het hotel staan. Dus even in de looppas terug.

Domaine Bott Geyl

Bott Geyl is een kwartiertje rijden en het lukt Martin de buschaffeur toch nog om precies half tien voor de deur te stoppen. Daar treffen we wat verschrikte gezichten en een wijnmaker die snel zijn kantoor in vlucht. Na een minuut of 5 komt hij naar buiten met het verhaal dat hij dacht dat er vijf personenvan Henri Bloemzouden komen. Nee, het zijn er ruim twintig. Geen probleem, Jean Christophe Bott laat ons graag de kelder zien en neemt ons al snel mee naar de proefruimte.

Waar ik sinds gisteren achter ben gekomen is, dat men in de Elzas zeer veel verschillende soorten wijn per producent maakt. Dus ook hier een serie van 17 wijnen achter elkaar. Voor een leek als ik wel iets veel van het goede.

Het is Christophe zijn verjaardag, dus we zingen met z’n allen nog happy birthday voor hem. Hij vindt het prachtig! Het Nederlandse liedje dat Mariëlle vervolgens inzet snapt hij niet, maar lacht toch een beetje mee. Wel heeft hij het gevoel in de maling genomen te worden. Het prachtige cadeau dat hij van ons krijgt, Nederlandse wijn en Goudse kaas, maakt alles goed. We nemen hartelijk afscheid van Jean Christophe en z’n vrouw.

Cave de Pfaffenheim

Cave de Pfaffenheim is heel wat anders dan de domaines die we eerder bezocht hebben. Dit is een grote coöperatie, met een productie van enkele miljoenen flessen per jaar. Ruim 270 wijnboeren zijn hierbij aangesloten en brengen hun oogst elk jaar naar de coöperatie. Meneer Patrick Doucet is een allervriendelijkste man, die ons kort uitlegt hoe het bedrijf werkt, om daarna gelijk te gaan proeven. Alle kelders zien er toch hetzelfde uit volgens hem.

Op deze proeftafel geen tientallen wijnen, maar een korte sessie van 4 basiswijnen Pinot Blanc, Riesling, Pinot Gris en Gewurztraminer. Voor mij prima, maar voor Inno zo saai dat hij tijdens de proeverij in slaap valt. Ondertussen wordt er een fantastisch buffet klaargezet, met charcuterie, salade en kaas. Bij al dit lekkers een paar grand cru’s en bij de rabarbertaart een ‘Vendange Tardive’. Heerlijk zoete wijn! Meneer Doucet heeft voor ons allemaal nog een cadeautje: een doos wijn met daarin 3 flessen, echt geweldig!

Weingut Knab

Het bezoek is eigenlijk veel te kort, maar we moeten door. Snel de bus in voor de oversteek naar Duitsland. Daar wacht Thomas Rinker van Weingut Knab op ons. Het ritje van ongeveer een uur naar Endingen verloopt rustig. Bijna iedereen gebruikt deze tijd om even op te laden voor de rest van de dag. Het enige geluid wat te horen valt is het gesnor van de bus en het gesnurk van de mannen.

We besluiten eerst in te checken in het hotel en dan naar Weingut Knab te lopen. Dit is ongeveer 10 minuten lopen, dus prima om even de benen te strekken. Thomas en Regina Rinker is een alleraardigst en kunstzinnig stel, dat ons heel hartelijk verwelkomt met een glaasje Muskateller. Het regent heel iets, maar gelukkig niet hard. Thomas neemt ons graag mee voor een ritje in zijn Unimog, een vrachtwagentje uit de jaren zeventig. Zeer geschikt om mee in de wijngaarden te crossen, daar komen we snel achter! Omdat de Unimog niet groot genoeg is voor de hele groep splitsen we op. Onze groep gaat eerst met Regina door de kelders, waar zij hartstochtelijk vertelt over hun bedrijf. De passie spat werkelijk overal vanaf!

Na een klein uurtje komt Thomas terug en trakteert ons op een prachtig concert op de hoorn in zijn wijnkelder. Vervolgens mogen wij met de Unimog mee. Dat wordt een tripje dat iedereen niet snel meer vergeet. Als ware je in een achtbaan scheurt Thomas door de wijngaarden en laat ons ondertussen de mooiste plekjes en uitzichten zien. Werkelijk een schitterende ervaring!

Het loopt inmiddels tegen achten, dus tijd om wat te gaan eten. Thomas heeft een gezellig restaurant in het centrum van Endingen geregeld, wat speciaal voor ons open is gegaan (want Sonntags Ruhe). Helaas is hij zelf niet aanwezig, want hij moet oefenen met zijn blaas koor. Regina eet wel mee en geeft uitleg bij alle wijnen die voorbij komen. Aan het einde van dit heerlijke 4-gangen diner loopt het tegen middernacht. Toch besluit een groot deel nog even de kroeg in te duiken om al die wijn weg te spoelen met een paar koude biertjes.

Het blijft gezellig, maar tegen twee uur besluiten we toch maar om naar het hotel te gaan. Morgen de laatste dag en nog een bezoek aan Weingut Rings.

Jolijn Duintjer (vrouw van franchisemanager Steven)

Dag 3: 4 juni 2013

Na een bijzonder goede nachtrust en een prima ontbijt in Hotel Kaiserstuhl te Endingen vertrokken wij op tijd, jawel op tijd, richting ons laatste bezoek, Weingut Rings.

Wegrijdend vanuit Endingen werd nog even teruggeblikt op de prachtige wijngaarden van Kaiserstuhl en de spannende toertocht daardoorheen met de fameuze Unimog. De blauwe plekken en kneuzingen werden bekeken, besproken en voor lief genomen. Het zal ons heugen.

Dus op weg naar Pfalz, zo’n 2,5 uur rijden…..het werd snel stil in de bus, op wat gesnurk na natuurlijk.

Weingut Rings

Aangekomen bij Weingut Rings in Freinstein werden wij bijzonder hartelijk ontvangen door Andreas Rings en Antonia Pfalz. Op het terras werd dan ook maar direct een heerlijke Mouserende Spatburgunder 2009, Brut Rose geserveerd. Een verrassend mooi glas wijn! Bijzonder goed passend bij het weer van vandaag.

De gehele winery is strak en modern opgezet en straalt kwaliteit en klasse uit. Na een kort welkoms woord van Andreas werden wij uitgenodigd voor een proeverij in het spiksplinter nieuwe proeflokaal welke nog maar slechts 3 weken gereed was. De verfdampen waren nog niet geheel opgetrokken.

In het proeflokaal met veel en opvallende moderne kunst aan de muur viel tevens het grote aantal decoratief uitgestalde lege wijnflessen op welke door de broers Andreas en Steffen Rings van hun ‘zakgeld’ werden gekocht en geproefd om een beeld te krijgen van mooie en representatieve wijnen uit alle wind/wijnstreken.

Weingut Rings heeft in totaal 24ha wijngaardenen en een totale productie van 185.000 flessen per jaar. Verdeeld over 40% rood en 60% wit. De wijngaarden zijn verdeeld over de gebieden Ungstein, Kallstadt en Freinsheim. Kwalitatief hebben zij een indeling gemaakt in:

Guttsweine(basis/instap), Ortsweine, Lagenweine en Reserve weine.

Wij waren onder de indruk van de kwaliteit van de wijnen in het algemeen en in het bijzonder  de combinatie met de moderne en toch stijlvolle verpakking/etikettering. Het geheel lijkt bijzonder in balans en gaat een veelbelovende toekomst tegemoet. ‘A rising star’.

Binnenkort exclusief bij Henri Bloem??

Het bezoek werd afgesloten met een heerlijke lunch op basis van asperges en waarmee wij tevens kennismaakte met de Duitse Frikadellen en het grote verschil tussen deze en de Nederlandse Frikandellen.

Exact op tijd hebben wij afscheid genomen van Weingut Rings en vertrokken richting Wolfheze, ons verzamelpunt. Zoals deze gehele dag al strak gepland was kwamen wij ook hier op tijd aan en kwam er een einde aan de prima georganiseerde en geplande 3-daagse trip. Uitstekend, Steven en nogmaals bedankt namens de gehele groep.

Na het nodige ‘geknuffel’ en ‘afscheidstranen’ ging ieder weer zijns weegs, op weg naar succesvolle wijnverkopen………..

Met dank aan iedereen die zijn/haar bijdrage heeft geleverd aan een zeer geslaagde en vooral ook gezellige en sfeervolle trip!

En onthoud ons nieuwe Henri Bloem lijflied: “van voor naar achter en hopsasa……”(sorry Albert)

Joke en Machiel Den Ouden, Henri Bloem Den Bosch